Week 1

Dinsdag 19 februari 2013

Na lang uitkijken en aftellen is het eindelijk zo ver!
We beginnen aan het grote avontuur... Om half 6 stijgt het vliegtuig op richting Munchen.
In Munchen snel de weg zoeken voor de volgende vlucht. Dan is het een serieuze vlucht die ons rechtstreeks naar Johannesburg brengt. En als we in die grote stad geland zijn moeten we NOG eens het vliegtuig op voor een kleine 2 uurtjes om uiteindelijk op onze bestemming Kaapstad aan te komen.

Piet en Paula, de organisatoren zitten al in Kaapstad en zullen ons komen oppikken aan de luchthaven om ons naar Paarl (het dorp waar we logeren) te brengen.

Ja, het wordt een spannende reis! Morgen avond mogen jullie een eerste berichtje verwachten 'live vanuit Afrika' :-)

Voor de laatste keer kan ik nog zeggen,
Groetjes uit België !

Nathalie en Myoli (ja, ek is ook mee op die vliegtuig!! dikke soen)

Vervolg van vandaag. We zijn opgestegen met een kwartier vertraging in België. We dachten OK dat is nog te doen! We zaten op het vliegtuig jammer genoeg niet allemaal bij elkaar.. ik zat tussen 2 (kuch kuch) poepchique zakenventen in kostuum. Daar zat ik dan, wat doe je op een vliegtuig tussen 2 mannen met een handpop uit de kleuterklas op mijn schoot? Kan je je het zicht al voorstellen? Mijn bagage zat in het kastje boven mijn hoofd en ik dacht ja, begint dat daar is allemaal uit te halen!

Dus maar een uurke of 2 met de vingers draaien en proberen naar buiten te kijken als de ene zakenvent niet constant met zen hoofd voor dat veel te kleine raampje zat.

Toen we ons eten kregen (als je dat eten kon noemen) moest ik echt een lachje onderdrukken. De rij naast mij zat zo'n dikke meneer dat het vliegtuigtafeltje letterlijk in zijn buik zat ! Ik zag het begin niet meer...

Vlucht 1 overleefd... Er was enorm veel sneeuw in München. Dus ik dacht dat komt al niet goed voor de volgende vlucht. We hadden al een kwartier minder tijd om in te checken voor de vlucht naar Johannesburg maar door de vele sneeuw hadden we echt enorm vertraging! jammer. Maar goed, we hebben toch een spectaculaire sneeuwruimer gezien, eentje die het vliegtuig sneeuwvrij maakt.

Op naar Johannesburg dan maar na enkele uren, al was ik er niet gerust op met al die sneeuw. En wat een kast van een vliegtuig was me dat, nog nooit gezien. We zaten net in een Amerikaanse film.

Tot dusver deze dinsdag!
xx Nathalie

Woensdag 20 februari 2013Terwijl we in de lucht hangen gaat de nacht aan ons voorbij en zijn we al woensdag wanneer we landen in Johannesburg. Door de uren vertraging hadden we echt niet veel tijd om ons laatste vliegtuig naar Kaapstad te halen. (net het openbaar vervoer in België, rara waarom ik nooit met de trein reis) We moesten onze bagage oppikken in Johannesburg en dat duurde al een tijdje. De luchthaven was zo groot dat we niet wisten waar naar toe... Dan maar vragen zeker? GEEN GOED IDEE, ze sturen je letterlijk van het kastje naar de muur! Maar gelukkig 1 vrouwtje die het wel wist en werkelijk de allerlaatste minuut zijn we als laatsten op het vliegtuig gestapt richting eindbestemming.

In Kaapstad duikt al opnieuw een probleem op. Waar is onze bagage? Op een ander vliegtuig... gelukkig eentje dat naar Kaapstad kwam. We hebben maar een klein kwartiertje op onze bagage moeten wachten.
Toen Piet en Paula (mede organisatoren) ons zagen afkomen met maar liefst 8 grote valiezen en nog enkele trollies zaten ze even met de handen in het haar. Gelukkig was er een leerkracht bij die met de schoolbus ons kwam ophalen, maar zelfs dan zaten we gepropt tussen de valiezen. Maar je raadt het al, we bereikten Paarl 'baie goed' zoals ze het hier zouden zeggen.

We werden voorgesteld aan het gastgezin en Marinda is een hele lieve vrouw. Jammer dat ze geen goede kook kwaliteiten heeft en het koken aan ons over laat. 'Ek is 'n bekkie lui om te kook' wist Marinda ons eerlijk te vertellen :-)

Ik slaap op een kamertje apart. Anthea en Shana (mijn mede logies) hebben een kamer voor hun twee.
Jawel beste Voghelaersch, de kaartjes, tekeningen enz. zijn al volledig uitgestald. En Maya je snoepjes kwamen enorm van pas want ik zag echt scheel van de honger en er was niet meteen iets om handen aangezien ik mijn smurfkoeken vergeten was.

Zo het duurde niet lang of ik viel al in mijn zachte bedje in slaap.
xx Nathalie

Donderdag 21 februari 2013 Vandaag zijn we de 3 scholen gaan bezoeken. 2 privé scholen Paarl boys school en Eversdal. En een schooltje in de Township (Klapmuts) waar ik vooral les zal geven. In de jongensschool van Paarl had ik al even de tijd om te observeren. Echt een verschil met onze kleuterklas. De kindjes of beter gezegd de jongetjes moesten met hun handen op de rug in een lange rij naar het toilet na de speeltijd. Tja, een kleuter zijn beweging afnemen lijkt me al niet al te slim... niet veel later kwam het bewijs. De juf moest constant bewegingstussendoortjes geven in de kring want de kleuters konden maar niet stil zitten.

Verder viel me op dat  er 2 talen gesproken worden in de school, door elkaar wordt Engels en Afrikaans gebruikt. Maar er is wel een onderscheid. De Engelstalige jongens moeten in een rij gaan staan en ook de Afrikaanse. De juf praat in de kring de 2 talen door elkaar maar spreekt de kleuters wel in moedertaal aan.
Eigenlijk worden ze 2 talig opgevoed in de kleuterklas.

Nieuwsgierige blikken naar mij toe...  tijdens gymmen kwam er een kleutertje me in het Afrikaans vertellen dat een vriendje de bal niet kon vangen, dat vond hij heel grappig. 'hy kan nie vang nie die bal nie!'

Daarna trokken we naar Klapmuts, ik was enorm benieuwd! Piet en Paula reden een klein stukje met ons door de Townships. De volwassen mensen, maar ook kinderen lopen er door de straten te dolen... Je merkt meteen dat er armoede heerst en er geen werk is... Nochtans plaats genoeg om dingen te ondernemen hier denk ik dan. Maar ja, is het wel gewild?

In de scholen dragen alle kinderen uniformen. Ik was zo benieuwd naar de kleuterklas! Toen we gingen kijken zag ik wel wat ik ergens al had verwacht, kleuters zitten achter een lessenaar net zoals in het eerste leerjaar. Dat wordt flexibel opstellen Nathalie! Ook hier is er dus een groot verschil met een dorp verder, in Paarl was de klas ingericht zoals bij ons...

Daarna bezochten we nog Eversdal maar de school was al uit en we hebben geen rondleiding gekregen. Ze hadden het druk want deze week kwam de inspectie.

Na een vermoeiende dag met heel veel prikkels zijn we snel nog gaan shoppen en hebben we wat eten gekocht om morgen te koken... Deze avond was het snel een opwarm pizza in de oven. We waren veel te uitgeput om nog te koken en veel te laat thuis...

Het spijt me dat ik zo laat op mijn blog post maar het internet is hier verschrikkelijk, het is via een internet stick in je pc. Dat moeten we daarbij ook nog eens verdelen over ons drietjes. We denken er over om er zelf eentje aan te schaffen als de prijs het toelaat. We moeten immers toch ons schoolwerk kunnen doen?

Morgen probeer ik al enkele foto's te posten!
xx Nathalie

Vrijdag 22 februari 2013
De allereerste echte observatie dag in de kleuterschool van Klapmuts. Het was heel spannend en ik was enorm nieuwsgierig naar de kindjes. Vanaf het eerste moment was ik al verliefd op ze. (nee je moet niet bang zijn dat ik er eentje mee naar huis neem) Echt schatten van kindjes !

Wanneer de klas start roept de juf elke tafel apart naar voor. Er zijn 5 tafels. Per tafel gaan de kindjes op de mat vooraan in de klas zitten. Eens ze allemaal zitten moeten ze recht staan en 'goeimôre juffrou Fiella' zeggen en dan ook hetzelfde voor mij :-) Dat kunnen ze al mooi gedrild zeggen! Dan starten ze met een gebed en een liedje van het bijbel verhaal 'een huis op de rots'. Een liedje dat ik persé mee naar huis wil nemen want dat kan nog van pas komen bij ons! Schattig dat zingen in Afrikaans...

Daarna wou de juf starten met het bijbelverhaal 'het verloren schaap'. Daar kwam ze echter niet aan want ze werd uit de klas geroepen voor een probleem... Daar zaten de kindjes dan samen met de 'zorgjuf' op de mat. De zorgjuf vroeg of ik iets wilde zeggen, tja euhm wat? Gelukkig had ik armbandjes mee als cadeau en dat heb ik tijdens het dode momentje dan maar uitgedeeld. De kleuters wisten niet goed wat er gebeurde, ze zaten er maar overdonderd bij :-) Volgende week ofzo, deel ik de rest van de spulletjes uit waar ik nog danku wil zeggen aan Marie - Louise en haar man die me dit leuks hebben meegegeven voor uit te delen aan de kindjes.

Eens de bandjes uitgedeeld zaten, stonden ik en de zorgjuf er wat ongemakkelijk bij... wat nu? Na 5 min. kon ik het echt niet meer aanzien en besloot ik het heft in eigen handen te nemen. Snel raapte ik wat gekleurde blokjes bij elkaar en zette die allemaal op een rijtje. Ik herhaalde de kleurtjes met de kleuters en dan mochten ze hun ogen sluiten, wanneer ze die open maakten was er een blokje weg. De bedoeling was dat ze zeiden welke kleur er weg was. Met maar liefst 36 bengels is dat niet gemakkelijk want enkel de voorste rij kon de blokjes zien... Dan maar in groepjes! Ik en de zorgjuf gingen op de beurt per groepje kinderen langs om het spel te spelen. Ze waren enorm enthousiast voor zo'n eenvoudig spelletje, maar ja het was een reddingsmiddel.

In de pauze aten de kinderen een witte pap met een soort vleessaus over... enkele kindjes hadden tijdens de 2de pauze geen boterhammen bij, tja wat doe je dan? Brood delen zeker hé :-) daar ging de helft van mijn middag maal. Maar ik had het er meteen voor over hoor!!!! Hopelijk heeft het 'brooikie met confituur' gesmaakt!

Na de middag was het heel vermoeiend in de klas, de kleuters liepen door elkaar en waren enorm roemoerig. de juf was ook niet veel in de klas :-( wat me opviel is dat heel veel kinderen chips en lollies mee naar school hebben om te eten. En wat ik zo erg vond was dat er kindjes hun appel en zakje chips aan mij kwamen geven, een cadeautje voor de witte juf... erg als je weet dat dit een stuk van hun weinige voedsel was maar ze wouden het niet terug nemen, hoe dikwijls ik ook zei dat het voor hen zelf was! Ik heb het op zij gelegd voor als er kindjes geen eten bij hebben, want dit kan ik echt niet aanvaarden.

Door mijn blonde lange haar was ik enorm aantrekkelijk voor de kleuters. Ik had al snel vlechtjes in mijn haar :-) mits het nodige getrek en gesleur als ze met 5 kleuters in je haar bezig zitten. Dat wordt vanavond goed wassen!!!

Ach het was zo'n leuke dag, en je krijgt zoveel liefde van die kinderen!!! ze willen constant bij me zijn en knuffels geven. Geloof me mijn 'alcohol gel handwas potje' zal snel op zijn, niet omdat ik vies ben van de kindjes maar omwille van het aidsgehalte en andere ziektes zoals TBC...triestig maar ja via die potjes kan ik toch al familiair met ze zijn :-)

Dat was voorlopig al het dagje, heb niet veel tijd om nog een heel verhaal te doen ! Morgen meer...
xxx Nathalie

Zaterdag 23 februari 2013
Vandaag zijn we met Piet en Paula naar de school gegaan om te vergaderen. Iedereen mocht zijn zegje eens doen over de school en hoe we het gaan aanpakken om de school een beetje op te krikken qua onderwijsniveau. Na lang vergaderen merkten we al snel op dat we nog heel ver weg zijn van het goede onderwijs, ook al heeft directeur Ron Frans al een enorme vooruitgang geboekt.

Paula wou ons ook nog een nieuwe methode voorstellen om met emoties en trauma van kinderen om te gaan. De methode van 'het toverbos'. Na haar uitleg was ik enorm enthousiast, hoewel ik in mijn achterhoofd weet, dat als deze methode aanslaat bij de kinderen, ik het wel nog moeilijk zal hebben. Toch houd het mij niet tegen het uit te proberen samen met Anthea en Shana gaan we een toverbos koffer maken die we zowel bij de kleuters als bij het eerste leerjaar enz. kunnen gebruiken. Volgende week gaan we dus knutselen !! Jeeej, ben al helemaal in mijn sas :-) alleen nog aan gerief geraken... Gelukkig heb ik al wat oude sokken en knoopjes mee waar we wel al wat mee kunnen doen !

Deze avond hebben we, jawel, een Afrikaans Braai. (BBQ) hmm.. hij was heel lekker met slaatjes, aardappeltjes en 'brooikies' (broodjes). Ankie kan dat goed maken ! ze had broodjes met wat lookboter en daar kaas over in de oven gestopt, heel lekker. Ik had samen met anthea en shana  nog wat marshmallows mee genomen voor op de braai. (ja peter, wordt maar al jaloers! net zoals in Frankrijk)

Na de braai waren we heel moe en besloten we naar huis te gaan. Marinda en haar dochter Jansie waren niet thuis. Dus met een klein hartje naar binnen... verdorie !!!! waar is Balou ?? ons 90 - jarige waakhond?
Nergens te vinden.. Na we veel geroepen hadden kwam hij dan toch aangesloft en legde hij zich braaf voor onze deur, nu kunnen we gerust slapen :-)

Ohja, ik moet jullie nog iets enorm grappig vertellen van vrijdag avond. Ik was zo nog rustig in mijn reis dagboek aan het schrijven tot ik opeens geprikt werd. Dacht ohnee, toch geen muggen? Dus ik mijn muggenstick genomen, me ingewreven... en hop daar was het geprik nog erger dan voorheen! Het was geen mug maar een vlieg. Eer ik dat beest te pakken had zat er alweer een ronker op mijn kamer die niet beter vond dan telkens op mijn gezicht te komen zitten. Ik kon hem maar niet vangen. Dus ik schrijf maar verder, en wat zie ik daar vanuit mijn ooghoek?? Een HEEL VIES beest, net naast mijn voet! Het zag er uit als een kever met vieze poten dus dat ging zeker kraken als ik er met mijn slippers ging op staan. Dan maar een glas over gezet, die zat ook al gevangen voor de nacht.

Toen hoorde ik Shana en Anthea op de gang. Ik haast me uit mijn kamer om te vragen het beest te doden. Tja, geen van de 2 die daar zin in had... Shana haar commentaar: 'oouh zo'n klein biestje... laat da lopen'.
Ik dacht het NIET Shana! Shana gaat stoer naar de badkamer en ik en Anthea zitten op mijn bed naar het glas met het vieze beest te staren. En dan opeens... een enorme GIL. Ik dacht al meteen, t'is nie waar hé een inbreker! We haasten ons de gang in en daar staat Shana al te bibberen dat er nu WEL een vies beest in de badkamer zat en 10 keer groter dan mijn huisdier in de kamer. Ik durfde niet gaan kijken want ik moest al kokhalzen van dat beest op mijn kamer. Shana is dan dapper een foto gaan nemen en toen ik het op foto zag draaide mijn maag al om. Dan maar niet naar het toilet dacht Shana.

Toen iedereen gaan slapen was, hoorde ik mijn huisdier onder glas, telkens omhoog springen. POK....POK...  POK....  tegen dat glas. En telkens dat ik POK hoorde kwamen de kokhalzingen...achja heb de nacht toch overleefd en de volgende morgen is Marinda zo lief geweest het beest uit mijn kamer te verwijderen. En terwijl jullie je een KRIEK lachen door dit te lezen, lach jullie je eigenlijk een KREKEL...
Het vieze beest zowel op mijn kamer (was nog een larve) als in de badkamer was dus gewoon een stomme krekel, maar toch telkens als ik ze nu buiten hoor zingen vind ik het minder spontaan!

x Nathalie

Zondag 24 februari 2013

Lazy sunday... deze morgen eindelijk is kunnen uitslapen. Wat je uitslapen kan noemen want om 6 uur is het al vollen bak licht in onze kamer. Om 9 uur stonden we op en aten we een kopje cornflakes. Daarna hebben we ons lekker buiten gezet om schoolwerk te maken. Toch wel confronterend hoor.. aangezien we hier echt heel traag en slecht internet hebben en het bovendien moeten afwisselen onder ons drietjes worden we met onze neus op de feiten gedrukt dat onze samenleving niet meer zonder internet kan!

Dus alles back to oldschool.. haal die kleurpotloden, stiften en tekentalent maar al boven!
Nog zo'n probleem, in nog geen enkele winkel hebben we een blok wit printpapier gevonden, dus heel artistiek onze tekeningen op lijntjes papier. Maarja het heeft ook zijn charmes zeker :-)

Morgen geef ik voor de eerste keer een lesje met Myoli ! Spannend, ik ben enorm benieuwd hoe de kindjes gaan reageren op de pop. Ik hoop maar niet dat ze er bang van zijn. Het wordt een lesje over hygiëne want juf Fiella heeft het thema gesonde leefstyl uitgewerkt. Een confronterend thema want hoe leer je een kind zijn tanden poetsen terwijl het thuis niet eens een tandenborstel heeft... Hoe leer je een kind zichzelf wassen terwijl ze geen stromend water hebben?

Schrijnende toestand dus, en een thema dat we voorzichtig moeten aanpakken. Je zou zeggen 'Nathalie koop daar snel wat tandenborsteltjes...' Maar zo werkt het hier helaas niet want waar trek ik dan de grens? Enkel tandenborstels voor mijn klasje ? Terwijl er meer dan 1000 leerlingen op deze school dat nodig hebben? Ze stelen hier zelfs al elkaars potlood. Echt heel moeilijk en daar moet ik dus nog eens goed over nadenken. Ik zou wel heel graag al een flesje isobetadine,  handschoenen en plakkers willen meenemen naar de klas. Enkel voor de veiligheid van de kinderen en juffen zelf, want ze hebben heel veel open wonden die misschien toch beter afgeplakt worden tegen besmetting? Ach, ik zit al met ZOVEEL vragen na slechts 1 dag observatie. Ik denk dat het hier nog een echt puzzelwerk wordt om alles in goede banen te leiden.

De juf heeft wel een soort kindvolgsysteem, ze schrijft wel op wie de pengreep onder de knie heeft. Wie kan er rekenen, puzzelen, knippen, scheuren? Dus daar schrok ik al van dat ze wel met de ontwikkeling van haar kinderen bezig is ! Dus toch positieve dingen ook hoor !!!

Alé, ik ga nog wat genieten van het zonnetje en samen met Myoli mijn Afrikaans lesje inoefenen.
x Nathalie

Het einde van deze week zit er al op!
Ga maar kijken bij foto's en daar kan je al enkele beelden vinden. De foto's van de kindjes waar jullie allemaal op zitten te wachten zullen voor volgende week zijn !


8 opmerkingen:

  1. Dag Nathalie,

    eerst en vooral een zeer goede reis!! Geniet er met volle teugen! En ik zal zeker hier af en toe eens komen piepen om jou avonturen te volgen!

    Groetjes
    Ninja
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt leuk om te lezen hoe het bij jou allemaal verloopt. Ik zal hier ook af en toe eens komen kijken!

    Spaanse groetjes,
    Annelena Blondél

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Werken met de middelen die er zijn hé, Nathalie :-)
    Johannesburg en bagage... jullie waren verwittigd...
    Al in week 1 ongelooflijk jaloers
    Roos

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Nathalie,
    Ik zie het al voor me, die lieve blonde juf tussen die hartveroverende bengeltjes. Ja, inderdaad al vanaf week 1 jaloers.
    Babette zit in de visklas ondertussen in het donkere spookhuis en volgende week komt Heksje Hekselien binnengluren. Vele groetjes vanuit Grembergen bij een temperatuurtje van -3 bbrrrr.
    Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nathalie,

    Met veel plezier lees ik je blogverslagen. Super!
    Op school zijn we alles kwijt op de computer. Vandaag startte ik terug op samen met Jordan. Dropbox en Skype lukten juist nog activeren.Tot hier toe is jouw blog het beste volgmiddel. Juf Nele dropte ons filmpje maar we weten niet hoe jij dit dan kan zien? Tot vlug.

    Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hihi, hier zijn we bezig aan een 'toverbos' te creëren voor de kids. Het is dus in beide landen werken aan de fantasie ! Leuk om te horen welk thema jullie nu werken... In de klas werk ik rond thema Hygiëne samen met juffrou Fiella.

      Verwijderen